Borelioza – trudna diagnostyka

Krystyna Ciborska

specjalista diagnostyki laboratoryjnej / Kierownik Laboratorium

Rutynowo wykonywane w laboratoriach testy serologiczne w kierunku boreliozy często sprawiają trudności interpretacyjne. Głównym powodem są unikalne cechy odpowiedzi immunologicznej oraz skomplikowany cykl życia bakterii Borrelia burgdorferi. Diagnostyka laboratoryjna boreliozy stawia przed nami szereg wyzwań, które są wynikiem tych specyficznych cech choroby.

  1. Zmienność morfologiczna Borrelia burgdorferi

Żywe komórki Borrelia burgdorferi charakteryzują się unikalnymi cechami. W odpowiedzi na stres środowiska, ruchliwe formy spiralne mogą przeobrazić się w cysty, skrywając materiał genetyczny do czasu, aż warunki staną się bardziej sprzyjające. Proces ten jest odwracalny zarówno in vitro, jak i in vivo. Gdy powstają cysty, specyficzne antygeny, które były wcześniej rozpoznawane przez układ immunologiczny, znikają, co prowadzi do zahamowania produkcji przeciwciał.

  1. Odpowiedź immunologiczna na zakażenie Borrelią

Po ukłuciu przez kleszcza, bakterie Borrelia burgdorferi zasiedlają skórę, skąd potrafią w ciągu kilku dni przedostać się do wielu tkanek. Rozwój odpowiedzi immunologicznej na zakażenie Borrelia burgdorferi odbywa się w kilku etapach, z których pierwszy, bez wykrywania swoistych przeciwciał, trwa około trzech tygodni.

  1. Trudności w diagnostyce boreliozy

Laboratoryjną diagnostykę boreliozy utrudnia interpretacja wyników, a mianowicie niemożność odróżnienia aktywnego zakażenia od przebytego w przeszłości. Wysokie stężenia przeciwciał klasy IgG są często obserwowane u pacjentów bez objawów boreliozy, co wynika z pamięci immunologicznej. Ponadto, stężenia przeciwciał mogą utrzymywać się na wysokim poziomie przez wiele lat po leczeniu antybiotykami.

  1. Metody diagnostyki laboratoryjnej boreliozy

Najpopularniejszymi metodami diagnostyki laboratoryjnej boreliozy są testy serologiczne ELISA i Western blot. Test ELISA jest zwykle pierwszym, który jest stosowany do wykrywania przeciwciał IgM i IgG przeciwko Borrelia burgdorferi. Natomiast test Western blot jest bardziej specyficzny i jest używany do potwierdzenia wyników uzyskanych w teście ELISA.

  1. Diagnostyka boreliozy w Santelab

Santelab oferuje szeroki zakres testów diagnostycznych boreliozy, w tym testy serologiczne, PCR, testy mikroskopowe i hodowle. W naszym laboratorium stosujemy metody, które są w stanie zidentyfikować różne formy Borrelia burgdorferi, co pozwala na bardziej precyzyjne diagnozowanie boreliozy.

Literatura: